Kazoo + jongetjes = chaos
In de bus overleggen Niels en ik over onze workshop. Spannend, hoe zal het straks gaan? Eenmaal aangekomen in Zaatari gaan we meteen naar onze locatie. De jongens rennen de speelruimte in en uit, het is een wilde boel. Als wij even later naar binnengaan, zijn ze al netjes door de mensen van Save the Children in een cirkel gezet. Ze krijgen uitgelegd wat we gaan doen, we stellen ons voor, en daar gaan we dan: we stampen door de ruimte heen en laten de jongens springen, stampen en hun handen in de lucht steken op commando, we zingen aramsamsam, spelen een klapkopiëerspelletje en zingen een geïmproviseerd melodietje. Dan komt het grote experiment: we willen de kinderen dit melodietje laten spelen op een kazoo. Het uitdelen van de kazoo’s lukt na enig streng toespreken van de begeleider van Save the Children. Maar als die knulletjes eenmaal zo’n ding in handen hebben… chaos alom! De herrie is niet te stoppen en sommige jongens knijpen ertussenuit met kazoo in hun zak. Na een hoop boze preken van de begeleider, en nadat enkele jongens gaan zoeken naar degenen die de kazoo gestolen hebben, worden zowaar uiteindelijk alle kazoo’s ingeleverd! Toch nog een succes bereikt na al die chaos.
In de middag gaat de meisjesgroep met Lucas en mij heeerlijk soepel. Wat zijn ze toch lief en braaf die meisjes! We krijgen aan het einde van de workshop voor elkaar dat alle meisje samen aramsamsam spelen: een groep zingend en klappend, een groep op percussie, en een groep op de kazoo’s. Hoera!
Foto’s: Liny Mutsaers
