We komen op gang
We gaan met het hele team naar Zaatari om kennis te maken. De reis met het openbaar vervoer is een leuk avontuur. Ik maak kennis met een meisje in de bus dat Business Management studeert aan de univeristeit. Ze heeft examen en zit heel geconcentreerd nog snel te studeren. In het busje naar Zaatari zit het team gemengd met vluchtelingen die in Zaatari wonen. Niels speelt een paar akkoorden op een gitaar en het jongentje naast hem kijkt vol bewondering toe en mag ook een paar akkoorden proberen: de workshops zijn begonnen 🙂
Aangekomen in het kamp blijken we bij Save the Children in een warm bad te zijn beland. Iedereen is blij dat we muziek komen maken met de kinderen. In het kantoortje worden stoelen voor ons vrijgemaakt en krijgen we koffie. We krijgen van Gandhi, het hoofd van Save the Children in Zaatari, te horen hoe blij hij met ons is en hoe belangrijk het is wat we doen. Dat is een fijn hart onder de riem!
Bij het nabespreken van onze ervaringen in Zaatari merk ik dat ik vooral gezien heb hoe gewoon kind de kinderen zijn in de Child Friendly Spaces van Save the Children. Anderen werden emotioneel bij het zien van de spelende kinderen, ik zag vooral hun vrolijkheid. Opvallend hoe je dingen verschillend kunt ervaren.
In de avond delen we de teams in. Ik zit ’s ochtends bij de jongens samen met Niels, en ’s middags bij de meisjes samen met Lucas. Iedereen gaat aan het werk om de eerste workshops in elkaar te zetten. We kunnen aan de slag!
Foto’s: Liny Mutsaers
